soen isimli güzide progressive metal grubunun ikinci albümü. parçaların isimleri latince sözcüklerden oluşmakta. albüm kapağında da ziyafet çeken bir gergedan var.
tabula rasa: progressive bir açılış ve inatçı riffleriyle hoş bir parça, sonlara doğru ballad'a bağladığı slow it down we're treading on the soil kısmı tüylerimi yazarken bile saygı duruşuna çekiyor. muhteşem her yönüyle...
kuraman : dinledikçe açılan sert bir soen parçası daha... riffleri özümsemek için cidden bir kaç kez dinlemek gerekiyor. çift-sesli vokaller, ve ana vokal joel ekelöf'ün sesinin duruluğu ile birleşiyor, kulaklar bayram ediyor.
the words : albümün tek balladı. hoş ancak herkes de sevmeyebilir, ben çok sevdim. biten bir aşkın ardından ağıt gibi, güzel...
pluton: albümdeki favorilerimden biri budur. o kadar çok sevmiştim ki bir ara solo kısmını telefonumda melodi olarak kullandım. değişkenlik poly-ritimler, ve tabii ki o muhteşem clean solo... hatta burada istanbul konserinde o kısmı izleyiciler ooo ooo ooo olarak eşlik etmişler. her daim favorim olacak bir parça...
koniskas: düşük metronomlarda da progressive'in tadını verebilen parçalardan biri koniskas... en çok silence comes... kısmı hoşuma gitti...
ennui : bu parça pluton ile kardeş bir parça gibi geliyor kulağa, bundaki clean melodi de harika... dinlenesi ve gaza getirici...
void : albümdeki açık ara favorim budur. rifflerin giriftliği, parçanın yapısı, interlude daki muhteşem düşüş ve vokaller, akor yapısı, sonlara doğru martin lopez'in alın lan böyle davul çalınır dercesine yardırması... joel ekelöf'ün duru vokalleri... on numara...
the other's fall: ve albümün kapanış parçası, delay'li gitar riffleri, aksak ritim ve sonlara doğru karanlıklaşan melodiler. carnal body echoes kısmına özellikle dikkat etmenizi rica ederim. ne dediğimi anlayacaksınız. burada sanskritçe bazı kelimeler de kullanmış grup. gizemli, karanlık...
her yönüyle güzel müzik dinlemek isteyen ve progressive müziği sevenlerin bayılacağı bir albüm tellurian...