ilhan irem'in ister inan ister inanma şarkısıyla harmanladığı muhteşem şiiri. şarkı daha çok bilinir, daha çok sevilir ama ben bu şiiri seviyorum ilginç şekilde. inanmanın özel olduğu, ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. bir yandan inanılmayı beklerken bir yandan da aksi durum söz konusu olduğunda, saygı duyulması gerektiğini ifade etmek, herkesin düşünebileceği bir şey olmasa gerek. hem 'agatha christie''nin de dediği gibi: "insanlar yalanlara gerçeklerden daha kolay inanır." ilhan irem' in şiirle başladığı şarkının sonunda anlasana şarkısına selam çakmayı ihmâl etmemesi de çok hoş bir detay olmuş ayrıca.
inanmak: maviliklerin arkasında gizlenmiş cennetlere benzer…
inanmak: sonbaharın en son yaprağıdır bahara giden…
inanmak: ışıldayan bir çift zümrüttür gözlerinde…
ve inanmak: inanılmayı beklemektir bir kardeşi bekler gibi…
yine de inanıp inanmamakta özgürsün… kuşlar gibi… balıklar gibi… benim gibi…