attila ilhan 'ın sokağa ne kadar hakim olduğunu, şiveyle şiir yazmaktaki ustalığını gösteren şiiridir. 2006'da an gelir albümünde kendisi seslendirmiştir.
okuması ayrı, dinlemesi ayrı keyiftir.
çarşıkapı'dan yola düşürdüm eyi muz eyi
hemi aksaray'ı aşırdım eyi muz eyi
apartumanlar eh üstüme üstüme geliyler
kimin kimesnenin muz alası yohtur
güneş getmiş marmara'nın denizini kalaylar
üç kağıda indik mi işimiz köktür
üçyüz yirmibeşe eyi muz eyi
hastalara şifa eyi muz eyi
muz ıscah delisi ne gonuştun akran
ağacını dalını biz köycek tanıman
eh bizim ahlatımız boldur ısıtmanın domuzu
eh domalan bilirik yeralması bilirik
nerden yiyecuh dersin portikeli muzu
anam avradım olsun zerdali diye ölürük
istanbul sokakları kesme taş kara katran
dolan reşadiye'li silahşör ahmet dolan
ikindiyn şişli'deyik ya eyi muz eyi
ya bittik ya bitirdik ya eyi muz eyi
kilosu üç kağıttan üç kilo çektik madama
aha gohulu bunnar allah yapısı bunnar
danası yiyecuhmuş eyledi dürdü besleme
ezanlar dökülüşür kandiller oynar
unkapanı'nda kermo'nun hanı eyi muz eyi
eh silahşör ahmet anayın dini eyi muz eyi
meraklısına notlar; bu şiirin de kendine özgü biryaygınlığı olmuştur. mavi'cileri bursa'ya çağırmışlardı, bir cemm-i ğafir halinde gittik. orda edebiyat matinesi yaptık, bu arada bir delikanlıyla tanıştırdılar beni, şiirlerimi, özellikle bu şiirimi çok iyi okurmuş, okutmuştuk da, anadolu çocuğu olduğundan , diline pek çok uyuyordu. kuşkusuz, daha o zaman kırsal kesimin dağılmaya başladığını saptamış, şehre göçün bir biçimini bu şiirle somutlaştırmak istemiştim. rauf mutluay, 50 yılın türk edebiyatını gözden geçirirken, bunu saptamıştır.