kırlangıçgillerden, dünyanın hemen hemen her yerinde yaşayan, parlak siyah beyaz tüylü, ince uzun kanatlı, çatal kuyruklu, kısa ve geniş gagalı, sürekli olarak uçarken avladığı sinek vb.lerle beslenen, küçük, ötücü bir göçmen kuş. Yuvalarını çamurdan yaparlar ve yaklaşık 100 türü bulunmaktadır.
nisan sonundan ekim ortalarına kadar istanbul semalarında sesleri duyulandır. sonra giderler. kışa dair sevmediğim tek şey belki de kırlangıçların yokluğu.
bir de zeytinyağı üreticisi var kırlangıç marka. zeytinyağlı sabun ve duş jelleri de var. www.kirlangic.com.tr/...
meteoroloji bültenlerinde güneyden gelen çöl tozundan bahsediyordu. tozla birlikte kırlangıçlar da gelmiş. bu akşam itibariyle sesleri gökleri şenlendirmeye başlamış. baharın son müjdecileri de tamam.
her yaz evimin misafirleri. sırf yavrular aç kalmasınlar diye gündüzleri balkona çık(a)mama sebebim. yuvanın ucundan kara kara gözler ve korkuyla karışık meraklarıyla bakışmamızsa tadına doyulmaz.
dünyanın en çevik kuşlarından birisidir... en çevikti sanırım da, yanılmamak için ilk 3 kesin diyeyim. bazen hayvanların yaratılışlarını düşünürüm biraz bilgisayar mantığı üzerinden... beyin, algı, hız, zeka vs diye. o hızda o manevraları yapabilmek için eşşek gibi bir ekran kartına ön belleğe ve işlemciye gerek var... ve hayvanın ebadı ve beyin büyüklüğü ortada. o yüzden bakmayın lan muazzam bir hayvandır. sevilimli, artistik ve karizmatik de... severim kerataları.
ha bir de bunlar göç ediyorlar... iki yerde yuvaları oluyor yüzlerce km ötede.
şimdi bizim şuradaki yazarlara desen ki... aha istanbul şu tarafta sormadan git bul... kimi antalya'ya varır kimi samsun'da bulur kendisini. bunlar şehri buluyor hadi o kolay, mahalleyi evi ve finalde yuvayı bulup gelip yerleşiyor.
kaç gündür kulağım seste bekliyordum. bu akşam sekiz gibi çöpü çıkarmaya çıktım ve seslerini duydum. istanbul'a gelmişler. yaz habercileri. onlara karantina yok tabii.
kuşadası'ndaki evimin balkonunun hemen yanındaki bir oyuğa kırlangıçlar yuva yapmıştı. bende de 3 kedi var, çıldırdılar tabi. haftalarca yuvaya ulaşma planları yaptılarsa da balkondaki korumaları aşamadıklarından avlanma çabaları teşebbüs aşamasında kaldı. bu sırada yuva sahibi kırlangıçlardan biri bizim kedilere gıcık mı oldu, kendisine zarar veremeyeceklerini mi anladı, neyin nesiyse kedileri delirtmeye başladı. uçarken bizim balkona pike yapıyor, çevik bir manevrayla kedilere yakalanmadan tekrar yükseliyor, hemen karşımızdaki evin çatısına konarak mutlu mutlu ötmeye başlıyordu. bizim kediler de balkonda ibrik gibi dizilmiş tıslayıp "mekekeke" sesleri çıkararak kendisini izliyorlardı. bana da bir bira açıp bu şahane doğa olayının tadını çıkarmak kalıyordu.