benim hayatımda karşılaştığım en garip metal türünü icra eden alman grup. yaptıkları müzik hemen hemen her yerde power a cappella olarak geçiyor. sanırım power metal+a cappella=power a cappella oluyor. gerçekten çok garip bi' tür olmuş.
abilerin ve ablanın olayı, her albümde farklı bir konsept belirleyip şarkıları yorumlamak. çok emin olmamakla birlikte, grubun albümlerindeki çoğu şarkı cover. biraz garip geliyor kulağa metal ve a cappella birlikteliği, biliyorum. ben de şüpheyle dinlemeye başlamıştım birkaç gün önce satışa sürdükleri trust in rust albümlerini.
2 cd'li bir albüm olan trust in rust'ın ilk yüzü a cappella ve metalin birlikteliği, diğer yüzü ise farklı şarkıların orkestra hallerinden oluşuyor. totalde 21 şarkı mevcut. kısa kesip sadede geleyim çünkü albümün tamamını dinlemeye katlanamadım ben: ac/dc efsanesi hells bells'i de coverlamışlar (babaların başlığının ac dc olarak açılması da düzeltilse, süper olacak be). nefis olmuş. kafa sallatacağına gülümsetiyor, bir yerden sonra sürekli hale gelen "bam bam bam" ve "du du du, du du du, do do" sesleri davula eşlik etmiyormuş gibi hissettiriyor, grubun erkek baş solisti hagen hirschmann'ın ac/dc ilahı brian johnson taklitleri yer yer can sıkıyor ama gerçekten de eğlendiriyor. a cappella'nın temel amacı dinleyenleri eğlendirmekse eğer, benim gözümde bunu tek bir şarkıda başarmış durumdalar.
a cappella seviyorsanız, bu grubu kesin biliyorsunuzdur zaten. sevip de bilmiyorsanız, bir an önce hero albümünü (en sevilen ve en çok satılmış albümleri) ve trust in rust albümünü dinleyin. hells bells'te kafa sallamayın, kızdırmayın insanı.
A capella ile heavy metal yapmayı başarmış manyak bir grup. hansi kürsch de kendilerine bir ara konuk şarkıcı olarak katılmış. Her metalcinin bir kez yaptığından emin olduğum "ağzıyla gitar solosu atmak" eylemini iş haline getirmişler, vay anasını...