"düşüş", 1956 yılında yayımlanan albert camus romanı. romanı henüz okumadığım için sebebini bilemiyorum ama erkek okurların bu romana karşı özel bir ilgisi var. kitabı da bu yüzden okuyamıyor olabilirim, bir kitapla ilgili böyle bir durum olması garip geliyor bana çünkü.
"bir kız, iki dirhem bir çekirdek giyinmiş bir oğlanla evlenmesine engel olan babasına, "bunu ödeyeceksin!" diyordu. kız kendini öldürdü. ama babası hiç de bir şey ödemedi. herif balık avlamayı çok seviyordu. üç pazar sonra yeniden ırmağa dönüyordu, “unutmak için,” diyordu buna. hesap doğruydu, unuttu."
Kitap bir barda tanışan iki kişi arasında geçmekte olup bir sarhoş anlatısı olarak artık avukatlığı bırakmış bir kişinin monologlarından oluşmakla beraber Albert Camus monologçu kişinin üzerinden bize ikinci dünya savaşı,kadın erkek ilişkisi,iyilik ve sahte iylik vb. kavramları sorgulatmaktadır. Ayrıca ana karakter avukat olduğundan dolayı burjuvazi yaşama da bol bol göndermeler içermektedir.
"8 milyon insanı öldürdü. Ne büyük temizlik... İnsanın bir karakteri olmayınca bir yöntem bulması gerek" - Hitler ve İkinci Dünya Savaşına Gönderme
"Kendimizden iyi olanlara nadiren sırrımızı açarız. Onların yanından daha ziyade kaçarız.Tersine,çoğu zaman kendimize benzeyen ve zayıf yanımızı paylaşan kimselere açarız içimizi. Demek ki kendimizi düzeltmeye ya da iyileştirmeyi istemeyiz. Çünkü bunun için önce kusurlu diye hüküm giymek gerekir. Halbuki yalnızca acınmayı ve yolumuzda cesaretlendirilmeyi dileriz. Kısacası hem suçlu olmamayı hem de kendimizi arındırmak için çaba göstermemeyi dileriz. Yeterli hayâsızlık da yoktur, yeterli erdem de. Ne yeterince kötüyüz ne de ahlaklı."