Fin destanı kalevala'nın ana karakterlerinden olan demirci, mucit ve muhtemelen bir tanrı. Gezginlerin koruyucusu, insanoğluna maden işlemeyi, demiri dövmeyi öğreten, havayı ve rüzgarları kontrol eden. ismi Gökyüzünü/havayı yaratan manasına gelen ilmarinen, vainamoinen için dondurucu kuzey diyarı pohjola'nın hanımı Louhi'ye verilmek, karşılığında da kadının kızını almak üzere para, tahıl ve tuz üretebilen üç kısımlı büyülü değirmen sampoyu inşa eder. Lakin kız vainamoinen'in değil ilmarinen'in olur. Pohjolalı gelin öldürülünce demirci bu kez de eski eşinin kız kardeşine sahip olmak ister ve kızı kaçırır. Kızın kendisini reddetmesine ve hakaret etmesine dayanamayarak kızı martıya çevirir. Louhi ise sampo'yu dokuz kilidin ardına saklar. Louhi, vainamoinen ve lemminkainen sampoyu louhi'den çalarlar. Lakin deniz yoluyla dönerken louhi'nin saldırısına uğrar ve değirmeni düşürürler. Para ve tahıl kısmı kırılan değirmen de denizin dibinde tuz öğütmeye devam eder.
Daha sonra kendine altın ve gümüşten bir kadın yapar lakin insan sıcaklığını bulamaz. Şeytani louhi'nin bir tepenin ardına kilitlediği ay ve güneş için kilit döker.
finlerin epik destanı kalevala'daki demirci ustası tanrısal karakter. en büyük işleri sampo ve gökyüzü kubbesidir. metallerden canlı yaratıklar ve aşk hayatında çuvallayıp durduğu için kendine altından bir hatun yaratmak gibi icraatleri vardır. tolkien üstad, silmarillion'daki vala aule karakterini kendisinden ilham alarak yaratmıştır.