özellikle boş günde yapıldığında bolca huzur veren eylem.
deneyin. hiçbir sorumluluğunuz olmadığı bir günde, erken uyanmanızı gerektirecek iş, güç, saçmalık olmayan bir günde erken uyanın. alarmla değil ama, sabah bir ara açılır ya gözünüz alışkanlıktan, sonra kaparsınız tatil günü olduğunu hatırlayıp. kapamayın.
tatlı bir müzik açın, perdeyi sıyırın. güneş daha parlak değildir. böyle odanın parlaklığı huzur seviyesinde, yapın kahvenizi. varsa iki sokak ötedeki simitçiden bir iki simit alın, çay siz dönene kadar demlensin.
kışsa, soğukta biraz üşüyün dışarıda simit alıp dönene kadar. eve girip, sıcacık ortamda oturuyor olduğunuzu farkedin. koyun çayınızı, yapın kahvaltınızı.
henüz saat öğlen bile olmamışken, beyniniz düşünmeniz gereken dünyevi şeylerle dolmamışken keyfini çıkarın. hem dünya da daha sessiz oluyor. sokaktaki inşaat gürültüye başlamamış, komşular gürültü yapmak için uyanmamış, tertemiz.
hatta becerebiliyorsanız sigara da yakmayın bir süre. haber de okumayın mümkünse, kitap olabilir.
her gün sığır gibi uyanıp, fırladığınız yatağınızı toplayın üşenmeyip. varsa led ya da masa lambası tarzı loş ışık veren bir alet, açın sarı yanan ışığı.
bir de balkonunuz varsa, simit bittikten sonra bardağın yarısında duran çayı orada bitirin.
deneyin, güzel hissettirecektir. çok entellektüel şeyler değil bunlar bence, sadece hayat koşturmasının içinde biraz sakin kalabilmek.
zorunlu olmadığı sürece ziyadesiyle keyif aldığım, zorunlu oldu mu da sürünerek yaptığım eylem. özellikle çocukken mükemmel bir şeydi benim için. sabahın erken saatinde uyanıp mutfağın camında günün doğuşunu izlemek, evdekilerin uykusunu dinlemek ve sessizliği minik adımlarla bozuyor olmak çok mutlu hissettiriyordu bana. eğer soğuk bir günse ayaklarım sıcak kalsın diye yatağın içinde kitap okuyup annemin uyanmasını beklerdim. o da uyandığında elma soyup getirirdi. eğer bahar ya da yaz havası varsa, balkonda oturup bir şeyler yazardım ya da müzik dinlerdim yanaklarımı balkon mermerine dayayıp. o sabah ayazını hissetmek, yaşamı hissettiriyordu bana. şimdi erken uyanmaya mecalim dahi yok. sanki bitkisel hayattaymışım gibi. zamansız yaşamak güzeldi.
Alışkanlık haline getirdiğinizde yaptıklarınızdan aldığınız verimin ne kadar arttığını göreceğiniz eylem. Herkes uyuyorkenki o sakin zamanların keyfine bir kere varırsanız, zaten devamı kendiliğinden gelecektir.
benim için erken uyanmanın en keyifli yanı tek gözümle saate bakıp daha erkenmiş yaw diyerek uyumaya devam etmek. daha erkenmiş'in üstüne uyunan uykunun tadı hiçbir şeyde yok.