En bir müthiş radiohead parçalarından biri daha, adamların kötü yaptığı neredeyse hiç iş yok zaten.
Bu şarkıyı da fake plastic trees gibi farketmiştim. Bassline'ı ve vokaller, arkadan gelen ethereal soundlar falan çok ilgimi çekmişti tabi. Thom yorke'un inanılmaz güzel falsettosuna ve ses rengine en güzel şahit olabileceğiniz parçalardan biri bu arada.
Aslında her radiohead şarkısı gibi çok basit beste ama öyle güzel detaylar, değişimler var ki radiohead fırında ekmek yapsa onu da öyle yapar diyesim geliyor. Adamlar sound ve armoninin gücünü biliyolar, kapalı bir parçayı öyle güzel açıyorlar ki sen hayret ediyorsun.
Sözlere bakmadan ilk başta romantik bir şarkı zannetmiştim kendisini ancak yine umutsuzluğu anlatıyormuş swh (milleti üze üze kendine ev yaptın radiohead)
Abi şarkının giriş sözleri şu yani "Don't get any big ideas, they're not gonna happen. "
Daha ne olsun yani
In rainbows albümündedir bu şarkı, bir de kim neyi çalıyor görmek ve canlısına olan merakı dindirmek içindir basement versiyonunu da tavsiye ederim.
böyle bir karikatürün neden var olduğunun kanıtı olan radiohead şarkısıdır. dünya üzerinde sayısız hüzünlü şarkı vardır elbette ama radiohead şarkıları bir başka üzüyor, daha fazla üzüyor. aynı şekilde bu grup da diğer bütün gruplardan daha başka seviliyor, en azından benim tarafımdan.
normalde sizi üzen bir şarkı dinlediğiniz zaman şarkıyı dinlerken hüzünleniyor, -eğer kullanıyorsanız- bir sigara yakıp şarkıyla birlikte başka bir dünyaya geçiş yapıp şarkı bitince hayatınıza devam ediyorsunuz. radiohead şarkılarında durum böyle değil. dinledikten sonra günün geri kalanında da modunuzun ağzına sıçılıyor. "e kardeşim dinleme o zaman neden kendine bunu yapıyorsun?" sorusu çok geçerli ve yerinde bir soru ama ne yapalım çok güzeller, dinlemeden de duramıyoruz.