mason olabilmek için erkek olmak ve bir yaratıcıya inanmak gerekir. kadınlar için "masonik" dernekler kurulmuş olsa da, şemsiye organizasyon erkeklerin hükmündeki büyük locadır. türkiye kolu türkiye büyük locası dır.
dünyadaki 5 milyon masonun 2 milyonu birleşik devletlerdedir.
eskiden şimdiki kadar geniş meslek ve iş bölümü yoktu toplumda. bir inşaat ustası bu sebepten ötürü hem mimar, hem sanatçı (evin süslemelerini yapabilmek için), hem marangoz (kapı vs. yapabilmek için), hem de işçi olarak çalışmalıydı. böyle olunca da hayvanlar gibi çalışması gerekiyordu bu insanların.
örneğin kemerli yapı yapabilmesi için bir inşaat grubunun inşaatçılardan en azından birinin fizik bilmesi gerekiyordu.
ayrıca bu adamlar ihale peşinde koşan insanlar sürekli. şehrin birinde bir inşaat grubu varsa işleri hep bu grup yapar. ama çoğalırsa rekabet ortaya çıkar.
bu nedenle bu adamlar bilgilerini gizlemişlerdir ki başkaları da kendiler gibi kemerli yapılar, kubbeli yapılar yapamasınlar.
bu arada bu mason loncaları avrupa'da hala aktiftir ve gerçekten de yukarıdaki işleri yaparlar. hatta bazı ülkelerde siyasete falan girmek için bu loncalardan birine kaydolmanız istenir falan. masonluk haricinde başka bu tür loncalar da vardır.
gelelim bizim tapınak şövalyelerinden bozma masonlara.
işte bu adamlar da kendi hayatlarını bir inşaat olarak görürler ve hayatlarını tıpkı inşaat işçileri gibi şekillendirmeye çalışırlar. bu sebeple de kendilerine mason loncalarını örnek almışlardır.
"masonluğa yeni adım atmış birisi şekilsiz bir taş parçasıdır. masonlukta ilerledikçe şekil alır" tarzı açıklamalarıyla japon kültüründen etkilenip etkilenmediklerini (veya japonların onlardan etkilenip etkilenmediğini) merak ettiğim insanlar topluluğu.
tamam duvarcılar falan, ondan taş ile ilgililer de geçenlerde eski japonca bir metinde geçen "bizler birer şekillendirilip cilalandırılmayı bekleyen kayalarız" gibi bir cümleyi okuyunca aklıma bu abiler geldi.