1. bir şiiri.

    *****

    bu ümitsiz ve biçare
    şahitleri ömrümüzün
    bu aynanın sularında
    kaç kere yıkandı yüzün.

    bu lamba ve hülyamıza
    yabancı binlerce uyku;
    bir demir pençeydi sanki
    içimizde eski korku...

    ve birden değişen yüzün
    arzunun uzaklarında,
    o çılgın bitiş, kayboluş
    göğsünde ve kollarında.

    düğümlenen nefesinden
    sarmaşıklar, derin güller
    arasında dem çekerek
    doğup ölen güvercinler.

    ve açık pencerelerden
    mavi gökle giren rüzgar
    düşmüş melek oynumuza
    uzanan yemyeşil dallar.

    kim bilir hangi yıldızın
    kısır çöllerinde şimdi,
    beyhude hatırlıyoruz
    bu hiç olmamış şeyleri...
    #37878 kesret | 8 yıl önce
    0şiir