bahara doğru adım attığımız şu günlerde, özlenen meyve kirazın aklıma gelmesinin akabinde hatırladığım eylem.
çocuk yaşlarda yapılan versiyonunda kiraz uzun süreler kulakta gezerdi. oyunun arasında kulaktaki kiraz hatırlanır ve yenir, işte enfes kısa bir an.
çift taraflı takılıp ağırlık ayarlamasının yapılması önemlidir. en iri olanları değil, küpe gibi küçük ve kırmızıya çalanları bu eylem için makbuldür.
başkasında görünce de gülümsetir.
birinde görünce de aklıma hep italyan ressam, iştah açıcı canım adam giuseppe arcimboldo ve elbette onun eserleri gelir. static01.nyt.com/... dünyaya güzel bakan güzel insanlar.
kirazdan küpe yapmaktır. (tanım gibi tanım oldu bea, helal) evrensel bir eylemdir diyeceğim ama değil galba, sadece yurdum insanına daha doğrusu yurdum çocuuna has bir davranış şekli. elin ecnebisinde rastlamadım. bilen varsa aydınlatsın. minnak kulaklarda çok şeker duruyor. ben takınca kirazın sapı kısa kaldığı için kulağın ortasında bitiyor ve koca koca kırmızı toplar kulağın içine giriyor gibi bir görüntü.. çok çirkin. kulak memesinin altına ulaşmalı o kiraz taneleri ki küpe görünümü elde edilsin. bazı şeyler çocukken güzel.