Seçim çalımalarıyla her şeyin koyverileceği hissini yaratan ve akabinde Ekonomik krizler, siyasi çöküşler, enflasyon, devalüasyon, döviz kuru ve bilumum dalgalanmaya şahitlik edeceğimiz ve tamamının sonraki iktidara miras bırakılma ihtimali taşıyan yıl. Kaldı 29 saat ve ardından show most go on!
pandemi etkisinde, zamların ve enflasyon canavarı kadar olmuş geçim sıkıntısının gölgesinde geçeceği belli olan yıl. 2022 hakkında umutlu olan da yok benim çevremde. özellikle dün gün boyu gördüklerimi iliştireyim şuraya:
- çılgınlar gibi alışveriş yapan yoktu. patlıcan 26 lira, havuç 8 lira, en dandik karışık kuruyemiş 110 lira (badem bile yok içinde), kestane 65 lira. bu fiyatlarla kim alışveriş torbası doldurabilir ki? yahu, patates 5 liraya dayandığında tanzim satış noktaları açan iktidar, şu anda patates 6 lira ve üzerindeyken "dolares düşüyor, qısqanın!" falan diyor. şaka gibi. büyük marketlerde araba dolduran değil, reyon gezenler vardı.
- seyyar satıcılar ve sokak satıcılarının sayısında ciddi bir azalma gördüm. izmir'de hatay civarında gırla görmüştüm geçen yıl: patik, bere, yer fıstığı, kestane, darı, tahta kaşık satanlar yan yanaydı; kaldırımı daralttıkları için yanlarından geçerken kızıyordum hatta. bu sene tek tük gördüm. yer fıstığını 15 liradan satan dayının elleri soğuktan uyuşmuştu. demek ki alan çok yoktu.
- akşamüstü eve doğru dönerken, mahalleyi kaplayan kokunun is değil, et kokusu olduğunu anladım. yüksek ihtimalle antibiyotikli, sentetik tavuk ve benzeri ürünlerdi bunlar. kim bilir kaç ay önceden ucuza kıstırılmış, güzelce ayıklanıp-temizlenip buzluğa istiflenmiş etlerin piştiğini düşünüyorum. rüzgar da olmamasına rağmen, koku kısa süre sonra dağıldı. iş dönüşü eve gelenler hemen yemeği hazırlamaya girişti ve beklemeye geçti sanırım.
- 2019'a girerken mahalle inliyordu: müzik ve kahkaha sesleri birbirine karışıyordu. bu sene ise, travestilerin kaldığı daire hariç, çıt çıkmadığını gördüm. 12'ye 10 kala bi' dışarıya çıkmam gerekti, normal bir hafta içi gününden farkı olmayan gece sessizliği vardı mahallede.
- televizyondaki yılbaşı programları rezillikti. keyfimize göre çoğunlukla internetten dinledik/izledik biz ama yılların alışkanlığı olarak "tv ile birlikte yeni yıla girmek" ritüelini de gerçekleştirmek istedim. trt müzik, trt 1, kanal d, ntv, cnn türk; hepsi birden 12'ye 2 kala reklama girdi. ben böyle bir şeyi hayatımda ilk kez gördüm; ki yılbaşına girilirken çoğunlukla tv karşısındaydım. trt müzik hatasını erken anlayıp yayına geri dönerken, ntv hava durumu veriyordu son baktığımda. halktaki umutsuzluk tv kanallarına da yansımış.
ne kadar umutlu ve huzurlu bir yıl olacağını tam olarak kestirmek güç tabii. gene de, dün geceki izlenimlerimden sonra emin olduğum şey, çevremdeki kimsede yeni yıl coşkusu olmamasıydı. geçen yıl zaten pandemi insanoğlunun zehri olan umudu yok etmişti. bu yıl da ümidi mi yok etti, bilmiyorum. azalarak bitiyoruz gibi hissetmek için dün gece mahalleyi, yoldaki insanları, marketlerdeki boş alışveriş torbalarını, manavın önünde oflayıp puflayan emeklileri, ellerini gülerek değil, soğuktan uyuşmasın diye ovuşturan seyyar satıcıları görmek kötü bir tecrübeydi.
"2022 hakkında girdi yazmak ister misiniz?" evet. çok uzun yazarım aslında ama...
şöyle bir "dilek" ile kısa keseyim: "2022 yılı 2021'in götürdüklerini unuttursun, mutlu bir yılınız olsun. Beni mutsuz etmeyecek kadar mutlu ama. Yok öyle benim mutsuzluğum üzerinden mutlu olmak."