"Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, şarta bağlı olmayan, serbest, hür. Yönetim bakımından yabancı bir gücün etkisi altında bulunmayan, başka bir yönetime bağlı olmayan, bağımsız ulus, ülke."
"Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan, muhtar. Tutuklu olmayan. Başkasının kölesi olmayan. Siyasi bir güç tarafından denetlenmeyen, engellenmeyen" gibi anlamlara gelen kelime. kız ve erkek çocuklarına verilen bir isim.
Özgürlük kendisiyle celisir . Bu dunyada yuzde yuz özgür olmak diye bir şey yoktur. Bir şekilse baskasinin fikirlerine takılır. Oda sizi kısıtlamaya götürür o sebeple aslında tam özgürlük yoktur. Ifadenin ölçümü mümkün olmadigindan , yarım özgür diye bir şey olmadigindan , ozgurluk söz konusu değildir.
İleride çoluğum Çocuğum falan olursa adını özgür koyabilirim. Özgür ruhlu olsun diye… çocuğuna özgür adını koyanların da bu motivasyonla hareket ettiklerini düşünüyorum.
Hiçbir yere, hiçbir şeye, hiçbir kimseye bağımlı olmayan?
Gerçek şu ki aile, dostluk ve mesleki ilişkilerimiz bizi her daim bağımlı yapıyor. Kök saldıkça hayata daha bağımlı hale geliyoruz. sevdikçe, alıştıkça, değer verdikçe daha da. Kendimizi düşünmezsek illa ki düşünecek birileri oluyor. Anneye kıyamıyoruz, babaya üzülüyoruz, kardeşi bırakamıyoruz bi de üstüne yeni canlar ekliyoruz dünyaya. Sonra da özgür gibi görünen ama aslında ruhları bile başkalarına ait kölelere dönüşüyoruz.
Çekip gitmek kolay olmuyor, nereye gitsen kendini de götürüyorsun çünkü, nasıl özgür olacaksın ki!
Mutlak mutluluk gibi mutlak özgürlük de yok, olmayacak. Nispeten daha özgür olanlar bile sadece "özgürmüş" gibi yapacaklar.
Kimisi yılda iki hafta kumsala uzanmayı özgürlük sayacak, kimisi işi gücü bırakıp gezgin olmayı. Ancak beden kendini ne kadar özgür saysa da, mutlak mutluluğu bulamayanların ruhları da hiçbir koşulda özgür olamayacak.