ismini hristiyanlık inancının ilk yüzyılında, kutsal ruh'un mesih isa'nın takipçilerine inmesinin anıldığı pentekost bayramı'ndan alan protestan hristiyan mezhebi. proestanlığın bireysel yönü bu harekette biraz daha belirgindir. belirli bir dini otoriteleri yoktur. her protestan cemaat gibi, kafasına göre takılan çoktur.
bu mezhebi takip edenlere göre imanlı bir kimse kutsal ruh'un armağanlarına sahip olur. peygamberlikte bulunmayan, şifa vermeyen, bilinmeyen dillerde konuşmayan kişiler hristiyan'dan sayılmaz. bu sebeple de "aman topluluktan dışlanmayayım" diye rol kesen çok takipçisi vardır. tapınma törenlerde kendinden geçip dans edenler de vardır epey. ayrıca diyelim hasta oldunuz, "sen imanlı olsan hasta olmazdın. demek ki imansızsın." deyip sizi aralarından şutlarlar.* zengin olmadığınız için de şutlanabilirsiniz tabii. çünkü iman etseniz zaten tanrı size zenginlik verecektir.*
suyla vaftize pek önem vermezler, önemli olan kutsal ruh'u almak derler. hatta bazıları daha da ileri götürüp "ben imanlıysam zaten doğmadan önce vaftiz edilmişim demektir" derler. bazı üyeleri ise kutsal ruh'un suyla vaftiz sırasında alındığını savunur.
materyalist yönleri, kutsal ruh konusundaki inançları, "mesih bizi iyileştirir; hastanelere, ilaçlara, aşılara gerek yok." şeklindeki inançları gibi sebeplerden ötürü çoğu hristiyan tarafından eleştiriye uğrayan bir gruptur. ama kendileri tek gerçek hristiyan grubudur kendilerine göre. o sebepten ötürü onlar da diğer hristiyanları eleştirir.*