İşini hakkıyla yapabilenleri ayrı tutarak istanbultaksim’de siyâhî seyyâr satıcının mallarına el koyarak ve “Sana insanlık yok.” denilerek [videosunun yanı sıra haberi de buradan okunabilir] bu mesleğin de tarafçı siyâset yüzünden yozlaştığını düşünmeye başladım.
Kusura da bakabilirsiniz ama bu mesleği yapanları insan sıfatına koyamıyorum. Evet şu an güzel bir genelleme yapıyorum her ne kadar yanlışımı görsem de fakat özet bu; insan değiller.
Çocukken evimizin inşaatı sırasında tanıdım ilk kendilerini. Bir minibüs dolusu kelli follu adamlar çıktılar merdivenleri, hepsi bir odaya dağıldı sağa sola bakıyorlar. Başlarındaki amirim dedikleri sünepe babamla konuşuyor, annem ve ben bakıyoruz ne olacak diye. Sonuç; çorba parası adı altında rüşveti alıp gözden kayboluyorlar. Sonra bir başka minibüs geliyor yine aynı senaryo bu sefer çorba parası değil yapılan emeği yıkmak istiyorlar ki yapıyorlar. Ellerimle taşıdığım kum, harç, tuğla, çimento küçücük gözümde koca bir duvar olmuştu ama iki tane sığırın elinde tuttuğu balyoz ile paramparça olmaya başlamıştı. Bize de buyurun izleyin diyorlardı.
Anlattıklarım belki yasaya aykırı bir durum, izin almadan inşaat blablabla diye değerlendirilip haklı ya da haksız olacağım bir sonuç ortaya çıkarabilir fakat bu sıfatsızların gariban halka yaptığı zulmü İsrail Filistin'e yapmıyor.
Simit satan çocuğun tezgahını kırmalar, süt satan sütçünün taşıdığı onlarca kilo sütü yere dökmeler, 3 çocuğuna bakmak için seyyar satıcılık yapan kadının mallarını parçalamalar ve son olarak bu ülkeye bu ülkenin vatandaşından daha az zararı olan siyahi seyyar satıcıya yapılan muamele. Bunun gibi örnekleri internette bulmak mümkün.
Diyeceğim o ki; bu sıfatsızlar zengine ve güçlüye süt dökmüş kedi gibi davranırken, küçük tezgahında 3 kuruş para kazanmak isteyen insana köpek gibi saldırmaktan başka bir vasfa sahip değiller. Yere düştüklerini görsem elimi uzatmam.