apartheid politikasının terkedilmesinin ardından "kardeşlik" umutlarının tersine döndüğü, işi beyaz katliamına çevirmekte olan ülke.
artık apartheid zamanından kalma bir karşı nefret şarkısı olan "kill the boer" (beyazları öldür) her köşe başında söylenir oldu. hükümet bu şiddet propagandasını kınamak bir yana, şarkıyı bizzat ülke meclisinde el çırpa çırpa söyledi. siyah üstünlüğünü savunan gruplar beyazların -başta çiftlikler olmak üzere- tüm mülklerine el konulması gerektiğini -ve beterini- savunuyor.
bu da bizi dünya gündemine güney afrika'yı tekrar sokan beyaz katliamları meselesine getiriyor. güney afrika'daki çiftliklerin düzgün üretim yapanları zamanında -ana babaları- apartheid'i desteklemiş beyaz çiftçilere ait. yolun izin olmadığı yerlerde makine bulunduran, işçilere ücretini nakit hazır eden çiftliklere soygun amaçlı saldırılar, "beyazlardan kurtulma" gibi bir ülkünün ardında meşrulaşturularak çocuk ve kadınlara önce tecavüz edilmek suretiyle aile katliamlarıyla sonlandırılıyor. Bu güney afrika'nın genel şiddet probleminin siyah ırkçılığına kanalize edilmiş hali.
bu arada hükümet, başkentte uzun süredir devam eden ve artık hayati boyuta ulaşmış su sıkıntısı için 35 yıl önceki "beyaz" hükümeti sorumlu tutuyor. hükümet iç mihrak, dış mihrak yerine başarısızlığını üstüne atacağı bir "tarihi mihrak" bulmuş gibi.