Ankara’daki zirveye bana haber vermeden giden edepsiz yazar. Rezilliğin daniskası. Hukukçuyum diyor bir de. Senin adaletin nerende gizli dostum. Buzlu badem mi var oranda. Çok pis sövüyorum evet. Evet devam edicem. Çok hissisleşmiş bu adam çok. Tek başımayım bu boskırlarda laaaan. “Tek!” Devam edemicem yok yok. Kirletemicem parmaklarımı sana söverken. Yeter bu kadar. Yeter. Gidiyorum. Son olarak çekirdek tabağında kalan son çiğdemin inş acı çıkar. (İzmir gonya sentezli cümleme bakın heleeee sjsjsjjs)