tanrıların, olağandışı varlıkların yaşaďığı ya da ölenlerin ruhlarının gittiği diyarlara açılan kapıdır. Aynaya baktıklarında yaşam özlerini, bedene ışık veren ruhu gördüklerine inanan eskiler, aynanın kırılmasını kötüye yormuşlardır. Onlara göre Ayna kırıldığında ruh, bedenden kopar ve kişi çok geçmeden ölüverir. Örneğin isviçre'de aynaya kırılmadan önce son bakan kişinin ilk öleceği söylenir.
hakkındaki en yaygın batıl inanç, ayna kıranın yedi yıl kötü şans ile baş etmek zorunda olmasıdır. Bir batıl inanç da der ki 'ayna ufak parçalarla kırıldıysa çok şanssızlık yaşanmaz ama büyük parçalar halinde kırıldıysa çok dikkat etmelisin'.
Yahudiler yas evinde aynaları kapatırmış. Okuduğum bir kaynak evde ölen biri olduğu için ruhlar dünyasının kapısının aralandığını ve aynalardan kötü ruhların gelme ihtimaline inanıldığı için aynaların üstünün örtüldüğünü yazmıştı. (Ama bir diğer kaynak da şiva isimli ilk yedi günlük yasın kuralları gereğince yas tutanların dünyevi işlerden uzak durması gerektiğini, aynaya bakmaktan da bu kural dolayısıyla uzak durulduğunu yazmış.)
