Benim icin huzur, guven, rahatlik, konfor, dertleri tasalari geride birakmak, siginmak, korunmak gibi anlamlari var.
Ilk 17 yasimdaydim ayrildim baba evinden, tabi o zamanlar genclik de var. ozgurlugu elime almis olmanin verdigi mutlulukla ilk 2-3 sene anlamamistim. Kurtuldum artik, ozgurum artik, ihtiyacim kalmadi artik diye dusunuyordum (genclik iste ne salakmisim) o zamanlar babamla yasadigimiz catismalari falan hatirliyorum da ohhh ne iyi ettim de kurtuldum diyordum.
Ama diyorum ya bunu anlamam 2-3 senemi aldi. Aylarca baba evine gitmeden yasadiktan sonra belirli bir sureligine geri gidince insan bi garip oluyordu ilk basta. Yine gencligin verdigi tecrubesizlikle begenmiyorsun burun kiviriyorsun falan. Bir an once bitse de kendi yasantima geri donsem diyorsun.
Fakat yillar sonra fark ettim ki en guvenilir liman orasiymis benim icin. Kucuk balikci barinagi gibi. Disarida firtinalarda geziniyorsun, bogusuyorsun sonra dinlenmeye buraya geliyorsun.
Ilk ciktigimin uzerinden 20 kusur yil gecti (boyle yaziyim da yasim ortaya ciksin) simdi dusunuyorum o kadar cok sey atlatmisim ki hayata dair hepsinde buraya gelip burda huzur aramisim. Rahatlamak, korunmak ihtiyaci duydugumda sadece ve sadece buraya gelmisim.
Cogu bayram oldugu gibi bu bayram da baba evindeyim. Her geldigimde gecmiste dusunduklerim aklima gelip utaniyorum. Burayi begenmedigim, buraya burun kivirdigim zamanlar geliyor aklima ve simdi o zaman ki dusuncelerime ve tecrubesizligime sadece guluyorum.
Bugun birsey farkettim, benim ufaklikta buradan garip bir elektrik aliyor, tabi burada babaanne ve dedenin torunlari icin kurallari yikip her istedigini yapmasi cok buyuk etken ama yine de ne biliyim sanki o da burda cok daha fazla huzurluymus gibi
Umarim ileride simdi benim bu eve olan hislerimi benim sipalarda bizim ev icin hissederler, ya da umarim biz hissettirebiliriz. Eger bu hissiyat olusmazsa cok uzulurum, cunku benim hissettigim bu huzur, mutluluk, guven, korunma... gibi dusuncelerinden cocuklarim mahrum kalirsa eksik kalirlar gibime geliyor.
Eskiden buraya gelirken icinde yasadigim begenmeme duygusu zamanla dunya yikilsa bu ev yikilmaz, burada asla ac kalmayiz, buraya hic bir kotuluk islemez duygularini benim ufakliklar yasamaya basladiginda sanirim tam bir baba olacagim ve ev o zaman bi baba evi olacak