çalışmaya başladıktan sonra günlerin en güzeli gibi geliyor. her şeye gebe bir gün. cuma gecesini de cumartesi gecesini de sınırsız kılar. sevgiliyle buluşma günü, arkadaşlarla çıkma günü, evde yatmak bile pazara göre daha güzeldir. hatırlıyorum, bir cuma gecesi, aşık olmak üzere olduğum kadınla mesajlaşırken sabahlamaya niyetlenmiş, mesaim yüzünden uyumak durumunda kalmıştım. o gece sabahlayamamışlığımızın onu da üzdüğünü görmek içimde yanan ilk kıvılcımlardandı. sonra onunla pek çok cumartesi yaşadım, tüm hafta o günü beklediğim oldu. uzun uzun konuşmaların, kaçamak sevişmelerin, ne mesai ne hafta içi akşamı yorgunluğu olmadan gerçekleştirilebilecek her şeyi gerçekleştirmenin.. belki bu kadar da güzel geçmemiştir, ama bu hislerle dolu olurdu. onsuzken mesailerle doldururdum günü. şimdi ne mesai yapmak istiyorum ne de o günler var elimde.