yalnızın hayatına renk, tat, mutluluk dinlediği müzikten, gözüne çarpan manzaradan, okuduğu satırlardan ve buna benzer şeylerden gelir. insana dair değildir oysa , az insanla temas halinde olması veya temas halinde olduğu insanların pek azına karşı hissetmesi donuklaştırır yalnızı. Soğuktur bu sebeple.
Günün birinde sever de sevgili olursa, insana dair kaçtığı sakladığı biriktirdiği tüm o sıcaklık arayışı , tüm o sevgisizlik veya anlaşılmamış olma hali, tüm o duvarlar ardına çekilmişlik sevgilinin önüne ali babanın bulduğu mağaradaki hazine gibi seriliverir. Duyguya veya anlaşılmaya açtır yalnız olan, öyle bir sarılır ki ne ruhu ne de düşünceleri bir daha üşümesin ister. Kim bilir ne kadar zaman sonra ısınma duygusunu hissetmiştir. Bu hale yabancı olan anlamaz, şaşırır, korkar. Bir şeyler olur ve gider.
Yalnız eğer tüm o soğuk ve ıssız halinin arasında böyle ufak bir deniz kenarında yaz günü mutluluğunu yaşamamış olsaydı hayatına olduğu gibi devam ederdi. Oysa artık daha fazla üşüyecek daha fazla ızdırap çekecektir. Çünkü olamadığı diğer halin duygusu dudaklarında birkaç damla su gibi kalacaktır ve önünde yine yürünmesi gereken yollar vardır.
Bu sebeple , olur da yalnız adamlarla/kadınlarla sevgili olursanız dikkat edin. Bağlanabilirler, benimseyebilirler. onlarla yeniden başlamak da zordur bu sebeple. güvenli iç kalelerine çekildikten sonra, dışarıdaki diğer insanlar gibi olursunuz. anlamnızı yerinde dursa da varlığınız itibariyle. daha sosyal insanların içinde yeniden hisler uyandırmak biraz daha kolaydır bu sebeple. unutma sürelerinin, defolarınızı görme sürelerinin daha kısa olmasını es geçmiyorum. Bu sebeple kolay kolay gelmeyin yalnızlara.
