bir arkadaş ısrar etti kolumdan çeke çeke bölüm kantinine götürdü de görenler kıza "yeni sevgilin mi? hangi bölümden?" dediler. kızcağız "ya bizim dönem, o da ikinci sınıf" dediğinde inanmadılar. ilk sene bölüm ile alakam bu düzeydeydi, sonra da çok ilerlemedi. okulu bırakanlar ayrı, aynı diplomayı aldık. mezuniyet sonrası buluştuğumuzda "istediği ve düzgün bir işi bulabilmiş bir tek sensin" diyorlardı.
şimdi tam tersine şeyler söyleyeceğim: şimdiki aklım olsa tüm derslere girerdim. girmeden de geçiliyor ama girince ortalama kasabiliyorsun. yarın akademik bahaneyle yurt dışına kapak atmak kolaylaşıyor. Bunu geçtim, sabahlamalara verdiğim enerjiyi, yok ettiğim beyin hücrelerini bambaşka şeylere harcar, "kendim olmak"ta öne geçerdim. senelerce rakı masasında, king partisinde yaşadıklarım da katkıdır ama uzatınca havası, suyu azalıyor.