benim için ingilizce öğretmenimdi kendisi. şimdi sorsan adını bile hatırlamıyorum. tek hatırladığım insanı yaşama sevinciyle dolduran bal rengi gözleri... hoş bir kadındı. hani böyle afet diyemezsin ama güzeldi işte. ya da bana öyle geliyordu. ergenlerin aklını başından almak istermişçesine açık saçık kıyafetler giyen bir kadın da değildi. sıradan, doğal, şık şeyler giyerdi. en çok aklımda kalan ise omzuma eline koyduğunda kalbimin yerinden çıkacak gibi olmasıydı.
şehir değiştirdim son sınıfta. bir daha da görmedim hiç kendisini. bilmiyorum şimdi nerede ne yapıyor...