sadece dünya edebiyatı klasiklerini türkçe'ye çevirttirmek için verdiği teşvik bile kendisini takdir etmeye yetecek olan şahıs.
zamanla zaten çevrilmez miydi? çevrilirdi. ama öyle çeviriler olurdu ki ya kitap okumaktan nefret ederdiniz ya da kitaplara servet harcamanız gerekirdi ya da benim gibi psikopata bağlayıp "benim bir sürü dil öğrenmem lan!!!" derdiniz.
ayrıca sayesinde "klasik" adı verilen eserlere neden klasik dendiğini de daha iyi anlamış oldum. adamların yazdığı şeyleri günümüz dünyasında bile görebiliyoruz rahatça. torunlarımızın torunları da aynı şeyleri okuyunca benzer duygulara kapılacaklar bence. eğer 1000 yılda dünya hiç değişmediyse önümüzdeki 1000 yılda da değişmez. önemli olan her bin yılda okunacak eserler bırakmak.