Anadolu üniversitesi fen bilimleri enstitüsünde bulunanların hafızaları ile beni dehşete düşürdüğü, orada bulunan boş sandalyeye oturup kalmama neden olan çalışan grubu.
Okuldan mezun olduktan sonra 4 kez yüksek lisans denemem oldu, bunların 3 tanesi Anadolu üniversitesiydi. Ne derslere, ne de sınavlara devam edemediğim için sonuçlandıramadım. Derslerine girdiğim hocalar bile beni hatırlamaz.
2. denememdeydi sanırım, kayıt yenileme ile ilgili bir soru sormak için öğrenci işlerine gittim. Derdimi anlattım; aklımdan da "şimdi kimbilir nereden kaydımı bulacaklar da cevap verecekler" diye geçiriyorum.
Neyse, dinlediler. Dinlerken bir tanesi çekmecelerde dosya karıştıror. Oturanlardan biri çekmece karıştırana "hocam keltox'un dosyasını versene hazır oradayken" dedi.
Ben dumur. Adımı nasıl hatırlayabilir?
Çekmeceleri karıştıran "buldum hocam, ben de onun için kalkmıştım" dedi.
Duble dumur.
"Nasıl hatırlayabiliyorsunuz?" diye sordum ama dehşet içindeyim. Benim için mümkün olamayan bir yetenek. Hem de aynı ofiste iki kişide var.
"işimiz bu" dedi ilk konuştuğum. "Zor olmuyor"
Ben susup olanı biteni içime sindirmeye çalışırken masada başka dosyalar ile çalışan 3. kişi de lafa girdi ve beni sandalyeye oturmak zorunda bırakan son sözü söyledi:
"Bize verdiğiniz fotoğraflar saçlı halinizdi ama yine de tanıyoruz"