Sene 2003-2004 babaannemleri ziyarete gidebilmek için vasıta bulmamız her zaman için önceliğimiz olmuş durumdaydı , belki bilirsiniz süper 97 mobylette vardı o zamanlar için çok lüks olmasa bile en azından çekirdek bir aileyi idare ederdi. neyse babam arkadaşından ödünç aldı bir şekilde vardık köye , ee mutlaka her gidişin bir dönüşü var dönmek için yola koyulduk bulunduğumuz beldeyle gittiğimiz yer arası yaklaşık 35 km civarı , hava zemheri soğuk şubat ortasında ne cesaretse gitmemiz , henüz köyden 12-13 km uzaklaştık ki emanet bizi yara alarak yarı yolda bıraktı kemikleri kırılmıştı hasar büyük geriye dönsek uzak kalacak yerimiz yok..
Gecenin ayazı iyice bastırmıştı ki 3-4 km öteki köyde tamir etmek amacıyla yürümeye başladık benim 3 adımım babamın bir adımına bedel olmasına binaen yavaşlatıyordum onu , arka sehpaya oturmak zorunda kaldım babam motoru iteliyor ben etrafı izliyorum acaba aslanlar gelecek mi saldırıya uğramayalım diye çocukluk aklı bilincinde değilim tabi.. taki soğuktan bokum donuncaya kadar hiç anlamamıştım işlerin yolunda gitmediğini.
kıyamadı yoldan gelen birisiyle eve göndermek istedi lakin bu seferde benim yörük inadı tuttu adamcağızın çektiği yetmezmiş gibi bir de benimle uğraşmak zorunda kaldı.. köye yaklaştık ama köyde insanı bir köşeye bıraklım elektrik bile yok.. olacak işte değil nerden baksan 15 km daha yolumuz var , nokia 1112'ler yeni çıkmıştı o zamanlar lakin alacak para nerde zar zor geçiniyoruz zaten buna karşılık kimseden yardım da istemeyedik başladık tabanları yağlamaya babam itiyor ben titriyorum velasıl kelam sözlük.. neticesinde bir kaç saatlik arandan sonra eve vardık ve ayaklarımı sobaya dayamamla cıııss sesini duymam bir oldu yollarda perişan olduk açıkcası sözlük..