ilerleme hissini canlı tutmanın bir diğer yolu. boş yürüyüşlerin en büyük faydalarından biri yol alma isteğimizi bilemesi. her yürüyüş hedefsiz bile olsa karanlık geleceğe doğru uzanan cesaret emaresi değildir sadece. meçhule meydan okuma değildir. aynı zamanda sırtta birikenleri akla kalbe takılıp kalanları o enkaz be bilinmez yığınını önünüze dökerek üzerinde ilerlenecek bir zemin de oluşturmuş olursunuz. tüm o yığın çiğnenip ezilir, anlam verilemedi kıymeti bilinemedi ise,tüm hatıralar boş vermenin, unutmanın, anlamsız kılmanın ağırlığı altında asfalt gibi ezilerek dümdüz olur.