bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
sehpanın üzerindeki saksı çiçeğinin büyümeye çalışırken ufak hareketlerle dallarını hareket ettirip sallanışını izlemek son birkaç günün en heyecanlı aktivitesi sanırım. öyle sürekli hareket halinde de değil kerata. günde 3-4 kez yapıyor ve her dalları hareket ettiğinde "yaaaaa yeniden yap lütfeeeen" diye serzenişlerde bulunuyorum ama iki defa üst üste yapmıyor.
"ben o bilmemkaç milisantimlik hareketi yapabilmek için ne kadar çok enerji harcıyorum biliyor musun sen" dediğini duyabiliyorum. o yüzden fazla üstüne gitmemeye çalışıyorum zaten. ama tetikteyim, o anı videoya kaydetmem lazım!
dokunamıyorum da yapraklarına, gıdıklanıyor. çiçeklerin yapraklarına mümkünse dokunmamak lazım zaten. nasıl utandığını ve nasıl gıdıklandığını sesli olarak söyleyemediğinden sinirleniyor sonra. küsüp büyümüyor bazen, kimi zaman da inadına çiçek açmıyor.
bitkilerin düşünemediğini zanneden, titreşimlerini görmezlikten gelen ve şarkılarını dinlemeyi reddeden insanlara da söyleyecek sözüm yok hakim bey...