aşırı arap hayranlığı. hatta bunu "türklük çok berbat şey, keşke arap olarak doğsaydım" tadında yapan kişiler.
mesela bölümüm gereği ben de japonya ile çok içli dışlıyım ama adamların her şeyini kabul etmiyorum. hatta bazı şeyleri bana ikiyüzlülük gibi geliyor. zaman zaman açık fikirli japon bulduğumda (çok nadir oluyor) "hacı siz de çok ikiyüzlüsünüz be" tadında muhabbet ediyorum mesela.
ama türkiye'deki arap hayranlığı ciddi anlamda çok zararlı bir şey gibi geliyor bana. araplarla övüneceğime gider orta asya'daki atalarımla övünürüm. adamlar göçebe olsa bile bir medeniyet ortaya koymuşlar sonuçta.
hatta bana kalsa ben orhun alfabesi'ne bile geri döndürürüm ülkeyi de, siyaset çok da sevdiğim bir şey değil. dünyaları verseler belki anca o zaman "tamam deneyeceğim ama sevmezsem bırakırım" derim.
işin tuhaf yanı benim bu düşüncelerime rağmen ben türk düşmanı ilan ediliyorum fikirlerimi açıkladığım yerde ki ben çoğu ülkücüden daha türk'üm. adamların soyunda ermeni falan çıkıyor. bunu söylemem de ırkçılık olarak algılanmasın. sadece bana "türk düşmanı" diyen adam önce kendine bir baksın diye söylüyorum. yoksa dünyadaki hiçbir milletle benim sorunum yok. "benim ermeni arkadaşlarım var" demek gibi olacak ama hakikaten ermeni arkadaşlarım da var. gerçi kendisi abd vatandaşı ama olsun yine ermeni sonuçta.
japonya'daki türk imajı=türkler de araplar gibi.
cidden hoşunuza gidiyor mu bu durum?
demek ki bazılarının gidiyor, yoksa bunları yazmazdım.
bu arada araplardan nefret ettiğim de düşünülmesin. dediğim gibi benim milletlerle bir sıkıntım yok. ama bence her ülkenin kendi kültürünü koruması güzel bir şey bence. herkesin aynı kültürle yaşaması dünyayı çok sıkıcı bir hale getirirdi bence.