1. 'ya ait bir şiirdir,


    sabahları aşık değilim dedim
    hakikaten de öyleyimdir
    her sabah rahat, neşeli olurum
    hatta sesime bakmadan türkü söylerim

    herkes gibi işime giderim ben de
    çalışmak sanki özlediğim bir şeydir
    sonra yavaş yavaş o aklıma gelir
    havam bulutlanır gitgide
    peşinden koşmaktan yorgun düşerim

    çekilmez olur artık şehir
    bilirim şimdi kırlarda
    bir hayvan sakince suya eğilmiştir
    trenler geçip giderken küçük kuşlar
    durmadan yer değiştirir telgraf tellerinde

    gitsem gezinsem derim limanda
    rıhtım kahvelerinden birinde otursam
    bir şey içsem ve dönsem
    değiştirsem elbisemi,
    yahut uzanıp saatlerce uyusam
    belki bu dertten kurtulurum
    derim ama akşam olur
    gene kapına düşer yolum.
    #8096 ma icari | 8 yıl önce (  5 yıl önce)
    0şiir