asıl adı kung futzu olan çinli düşünür. hakkında pek bilgi yoktur.
MÖ 551 - MÖ 479 yılları arasında yaşamış. asıl adı kung futzu'dur. bu ismin anlamı " küçük tepeler " anlamına gelir, bu ismin verilesinde ise doğduğu yerin, çevresindeki dağlar/ tepelere kıyasla daha küçük olmasından dolayı kaynaklandığı sanılıyor.
doğduğu sırada çin'de kaos ortamı bulunmaktaydı ve iktidar da ise " cu " hanedanı vardı ve çin derebeylik ile yönetiliyordu. bu derebeylikler sürekli birbirleri ile savaşıyor ve halktan yüksek vergiler alıyordu. bu kaos ortamı yüzünden küçük yaşta yetim kalmıştır. gençliğinde çeşitli işlere girmiştir. " lu " derebeyliğinde çobalık ve ambar bekçiliği yapmıştır. bazı tarihçilere göre de yine aynı derebeylikte adalet bakanlığı yapmıştır.
19 yaşında evlenmiştir. 21 yaşında öğretmenliğe başlamıştır. gezici bir üniversitesi vardır. müfredatı arasında müzik, şiir, ahlak, tarih, edebiyat ve medeni yaşam dersleri vardır.
din anlayışında ; ideal bir toplum ve ideal bir yönetim biçimi vardır çünkü yaşadığı dönemde büyük bir kaos hakimdir. toplumu oluşturan bireylerin, topluma karşı olan görevlerinin mutlaka yapılmasını önerir. baba babalığını, oğul oğulluğu, devlet adamı devlet adamlığını bilmelidir. buna bağlı olarakta geleneklere ve törelere bağlıdır. yıllar önce çin'de iki farklı din vardı. birisi devlet dini diğeri halkın dinidir. konfüçyüs halkın dinini tekrardan canlandırmak ister çünkü halkın dini " hümanist " bir dindir.
devlet anlayışında ; monarşik bir devletten yanadır, rejim değişikliğini önermez lakin devlet adamlarında " liyakat" önemlidir. bir öğrencisine " zalim bir idareci bir kaplandan daha yırtıcıdır " demiştir. halkın ceza ve kanunlar ile değil erdem ile yönetilmesini önerir.
aile anlayışında ; ataerkil bir yapıyı önerir çünkü " kadınlara güvenmez " bu yüzden de devlet yönetimine katılmalarını istemez. ayrıca anne ve babaya saygıya çok önem verir. ebeveynlerin, çocuklar büyüse bile yanlarından ayrılmamasını söyler.
ahlak anlayışında ; en önemli ilkesi " kendine yapılmasını istemediğin şeyi bir başkasına yapma " ilkesidir. insanın hem kendisine hemde başkalarına olan saygısının gereğini vurgular. ona göre iyi insan prensip sahibi olan insandır ve erdemli olmak zorundadır. " erdemsizlik kötülüktür " demiştir.