İnsanın kendi değerleri ve dolayısı ile değerlerin oluşturduğu yargılar neticesi sonucunda meydana gelen kararlar, biz insanların duygularını oluşturur. Duyguların oluşumunda bireyin görüşleri pek tabii meydana gelecek eylemi doğuracağı için bu eylem şiddet ve baskı olmak üzere karşımıza çıkar.
Öfke kontrol günümüzün büyük bir problemi; yaşanılan coğrafya, aile bağları, kaygı, dışlanmak gibi yine insanın, insana karşı yaptığı eylemlerin sonucu olarak psikolojinin vaktini oldukça çalan bu kontrolsüzlük, çoğu zaman bireyin irade gücünün ve yetisinin eksik olması yani ‘yeteri’ kadar olmamasından kaynaklandığı öne sürülürse dahi aslolan insanın, tehdit olarak kabul ettiği durumlarda bir ‘savunma’ mekanizması geliştirmesi ve uygulamaya koymasından kaynaklanmaktadır. Fakat işbu girdide karıştırılmaması gereken bir husus var ki bahsedilen ‘öfke kontrol bozukluğu’ değil bireyin bünyesinde barındırdığı güdüler(davranışta bulunma) akabinde ortaya çıkan ve bir duygu olarak kabul edilen ‘öfke’dir.
Öfkenin kontrol edilememesi, şiddet olarak karşımıza çıktığında ise genel olarak en yaygın olan ‘tepkisel şiddet’ bireyin, karşı tarafa uyguladığı ‘psikolojik baskı’ ile doğru orantılı olarak toplumda yer edinmiş ‘ahlak norm’larını hiçe sayma gafleti ve cehaletinde bulunmayı taahhüt etmişçesine davranış göstermesidir ki bu insanlar, hayatımızın her alanında olduğu gibi ne yazık ki bu platformda da bulunuyor.
Şimdi hemen bir yukarıya çıkıp, orada araya sıkıştırdığım ‘gaflet’ ve ‘cehalet’ kelimelerini okuduğunuzda aklınıza gelen ilk fikir eğer ki bu girdiyi yazan bireyi sevmiyorsanız ‘hassiktir lan yavşak’ olacaktır veya ‘ne diyo bu amına koduğum salağı’ gibi farkına varmadan öfkelenmenize ve bu öfkeyi, eyleme dökmenizden kaynaklanan kontrolsüzlüğünüzün bir örneği sayılabilir. Olur da ‘ulan oblivion saçmalamışsın ama saygı duyarım’ derseniz bu durum ise toplumun ahlak ve insanın, birey olarak kabul edildiği üzere yazılı olarak her kaynaktan ve sözleşmelerden edinebileceğiniz ‘ifade özgürlüğü’ kapsamında değerlendirilebilir. Fakat psikoloji, insan yargı ve değerleri oldukça kaygan bir zemin olmak ile beraber tam anlamı ile henüz insani anlayabilmiş, kavrayabilmiş ve idrak edebilmiş değildir. Bu kaygan zemin psikolojinin tarihi ile şekillenmiş olsa dahi ben araştırmalarım, okumalarım sonucunda herhangi bir bulguya rastlamadığımı hatırlıyorum.
Diğer yandan kabul edilen ahlak normları ve evrensel insan değeri niteliğinde olan kurallar nasıl çıktı? Bu biraz tarihi olaylar ile açıklanabilir aslında. Şöyle ki eski-yeni medeniyetlerin savaş ve kan çığlıkları, mağdur olan ve suçtan zarar gören bireyler arasında bir ‘gönül bağı’ kurulmasına sebep olmuş olacak ki günümüzün ahlaki değerlerinin şekillenmesi, kan ile yazılan tarihin bir eseridir.
Şimdi olayın diğer bir boyutuna geçiyorum. ‘engelle’mek .. :) buradaki engellemek, ‘engellenmek’ kastı ve düşüncesi ile fakir ve gariban oblivion tarafından belirtiliyor. Canım istediği için girdiğim bu girdiyi okuyan dostlarımızın anlayabilmesi için örneklendirme yapmak ve biraz da atıf yapmak hem okurun canının sıkılmamasını hem de yazarın keyif almasını sağladığını düşündüğüm için bu şekilde bir üslup belirledim.. Öyle eksilemeyin yine de hehehe.. neyse,
Şimdi engellenmekten kasıt bireyin ulaşmak istediği hedefe ulaşamamasından istek veya gereksinimlerini karşılayamaması durumunda doğan ‘gerginlik’ veya ‘gergin olma hali’ ile doğru orantılı olduğunu biliyorsak bu tepkimelerin sonucunda ortaya saldırganlık, saldırganlığın kaynağı da öfke yine karşımıza çıkıyor. Öfkelenmenin, şiddet göstermenin(psikolojik) ve saldırganlaşmanın bir çok evresi bulunuyor. Olayı daha fazla uzatmak istemiyorum neden? Çünkü yemek yiyeceğim, tek bir örnek ile son evreyi göstereyim ve kaçayım. ‘kabil’in, habil’i öldürmesi’ buradaki mevzu cinayet, dinlere göre ilk cinayettir.