yüzüklerin efendisi'nde beni en çok etkileyen karakterdir. bana göre filmdeki en çarpıcı karakter de yine kendisidir.
gollum'da hayata ve insana dair birçok şey gözümüze çarpar. iyi bir insanın kötü olabileceği, kötü bir insanın da iyi olabileceğini görürüz. hatta bir insanın aynı anda ikisi birden olabileceğini bile görürüz. bir insanı çok severken, kısa bir süre sonra ondan nefret edebileceğimizi de bize gösterebilir. çünkü sevinç ve keder birlikte gelir. şu an bizi üzen, zamanında bizi sevince boğandır. lafı açılmışken (bkz: the prophet)
yüzük kardeşliği'nde çok etkileyici bir sahne vardı. frodo gandalf'a "keşke bilbo onu öldürseymiş." gibi bir şey söylüyor. gandalf da ona "yaşayanların birçoğu ölümü hak ediyor ve ölenlerin bir kısmı da yaşamayı hak ediyor. yaşamı onlara geri verebilir misin? o halde peşin hükümlü olma. çünkü en bilge olanlar bile her şeyin sonunu göremez. kalbim gollum'un iyi ya da kötü rolünün bu iş bitmeden belli olmayacağını söylüyor." şeklinde cevap veriyor. o yüzden ahkam kesmek yerine insanı iyi veya kötü yapan şeyin ne olduğuna bir bakmak gerek. her zaman bir sebebi olacağını söylemiyorum. her sebebin her kötülüğü veya iyiliği yapmaya yeteceğini de söylemiyorum. yalnızca bakış açısı kazanmaktan bahsediyorum.
hayatta bazı insanlar saplantıdan uzak kalabiliyor. bu çok büyük bir ayrıcalık. tıpkı gollum'un hikayesindeki gibi bir şeye takılıp kaldığınızda zaman nasıl geçmiş, geçen zamanda neler olmuş hepsine gözünüzü, kulağınızı kapatıyorsunuz. artık o sizin takıntınız olmaktan çıkıp sizi siz yapan şeylerden biri oluyor. aslında takılıp kaldığınız şeyin sizi bu yolculuktan alıkoyduğu gibi, bu yolculukta görebileceğiniz ve kendinize katabileceğiniz şeyleri de elinizden aldığını fark ediyorsunuz.
gollum filmde beni en çok etkileyen karakterdi. belki üzerine bu kadar konuşulacak bir karakter değildi ancak siz dünyanın en güzel rap şarkısını yapsanız bile klasik müzik seven bir insan için bir şey ifade etmeyebilir. dünyada iki kişinin konuştuğu bir dilde bir şiir yazılsa, dili bilen diğer kişiden başkası için bir anlam ifade etmeyecektir. o yüzden gandalf'ın da dediğine benzer bir şekilde; "üzerine çok konuşulup, üzerine konuşulmayı hak etmeyen karakterler var. üzerine konuşulmayı hak edip, üzerine konuşulmayan karakterler de var. onların üzerine konuşabilir misin mamba?" şeklindeki bir soruya "evet." cevabını vermekti benimkisi.