1. 'a ait bir şiirdir,


    sıcak aydınlık bir düğün kederi
    yoğun karla, ıssız geceyle uyuştu
    bizi kapıdan geçirmişlerdi
    küçük kız, genç kadın yalnız
    herkes içerde kaldı
    sokak boyunca ikimiz

    benim göğsümde kar, senin dizlerinde
    beyaz tiftikten atkınla öyle
    yürüdük
    herkes orda kaldı
    üveydiler mi ya da kış günü
    keyiflere, sıcak odalara bağlı

    kar yükseliyordu ayaklarımız
    ince bedenimize ağır
    donuyorduk
    yokuş boyunca usul
    kanatlı kapının önünde durunca
    sarıldık, ağladık

    öyle dingin öyle yumuşak
    ince ipekten
    gülümser hüzünlü
    çılgın çekingen
    en uzak uçları birleştirerek
    öyle de onurlu durmak

    ölüm seninle benim aramda
    aşılmaz bir duvar ördü
    ertesi karlarda geceleyin
    bir başıma acıyla büyülü
    hasretle dağlanarak
    yürüdüm
    #7606 ma icari | 8 yıl önce (  5 yıl önce)
    0şiir