açıktayız gözlerimizin ardı kapkara
bir ayrılışta yıkılıyoruz
bir ayrılışta bağlarımız kopuyor
burası istanbul
bazı adamlar var şaşıyoruz
avuçlarındaki sıcağı nasıl
düzenlerini nasıl yitirmiyorlar
şaşıyoruz burası istanbul
akşam kuşlarını istanbul?un
damlar üzerinden bir kaldırıp
başka damlara konduruyoruz
bu camlar yalnızlık camları
dışardan yukardan gözlerimizle
bu camlara yağmur yağdırıyoruz.