1. 'a ait bir şiirdir,


    bellek durduğunda unutuş tırmalar kapıları
    aynı sözler tekrar yine tekrar
    kapandır, kısılıp dönülür
    beynin içinde

    ağız söylüyormuş bunu bilmiyordum
    "hayır" diyormuşum durmadan
    olumsuzlanan o dar alandan
    çıkıp kurtulmak istiyor-muşum

    denetle, çöz, boya, sıraya diz
    senden mi geçmişti, salınır hayata
    sözcükler, yalan özgürlüğümüz, sahte tansık
    dökülür foya
    kafamızın içindeki
    yumruk kadar nesne sendelediğinde

    yaş dondurur usul usul, hüzün dirhem atar
    duyarlı teraziye
    kin hırpalar öfke yerinden uğratır
    sarsılır eski makina

    söyleyen kim aynı sözleri bir daha bir daha
    ben mi ben değilim o başka
    ama yakınlar duyarlar
    yoklar ölüm bizden önce
    #7555 ma icari | 8 yıl önce (  5 yıl önce)
    0şiir