1. 'a ait bir şiirdir,


    açık pencerelerinden
    seheri bir top gibi fırlatan
    bu kente şimdi
    hangi rüzgâr uğrar
    hangi yağmur siler gecelerini

    seher öldü
    ölmüş çiçekleri de
    yalnız iki dal hercai menekşe
    ve düşlerindeki kum zambağı

    herkes döndü
    teleğinde uzun ve hüzün kışları taşıyanlar
    yenilenler konuşanlar
    susarak aşanlar kanlı tezgâhları
    kurtlar döndü ayakları beyaz boyalı
    yeni bir şenliğe bellekler temizlendi
    ekranlar temizlendi sayfalar temizlendi
    orda öylecene durdu çocuk yüzüyle
    kanayan bir seherin gölgesi
    #7549 ma icari | 8 yıl önce
    0şiir