1. 'a ait bir şiirdir, "yalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerinden/bir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, sen"


    tadını, yağmura duygulanmanın
    paylaşır kuşlarla biri gizlice
    gülmesini tutamamış bir sincap
    sallanır utanç bahçesinde

    yalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerinden
    bir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, sen

    uzun sokakların ucunda evleri
    ilk denemelerden geri dönülmüştür
    itildikçe, içe durduğu bilinen
    bazı dostları yitirmeye gidilir

    yalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerinden
    bir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, sen

    bir kayığa biner geceleri
    sığlıkta o kadın tek başına
    dua biçiminde inceltir korkuyu
    sunar içtenliksiz, tanrısına

    yalnız atlar yıkılır düzlerde suya özlemlerinden
    bir ben miyim yalnızlığa yenilen, sen, sen, sen
    #7400 ma icari | 8 yıl önce (  5 yıl önce)
    0şiir