"aramızdan göçüp gitmiş insanlar bir gün onlar hakkında konuşulmadığında gerçekten ölür" gibi bir söz okumuştum vakti zamanında. bu ponçik kadın da böyle bir şey işte. ölmedi aslında, kahkahası her gün mutlaka bir yerlerde yankılanıyor, mutlaka kendisiyle birlikte birilerini güldürüyor ve yüzü de neşesi de asla eskimiyor... kaç yıl geçti ışıklara karışmasının üzerinden ama hala izler, hala güleriz ve bizi bir şekilde güldürmeye de hep devam edecek. ölümsüzlük böyle bir şey mi acaba?