-
1
nazım hikmet'in memleketimden insan manzaraları kitabında yer alan üçüncü kitabın isimsiz ilk şiiridir. "memleketimden insan manzaraları" kitabı ırmak şiir olarak yazıldığı için şiirler genellikle bölümlerle bile birbirinden ayrılmamıştır. konunun başı ve sonu neyse o şiirin nerede başlayıp nerede bittiğini okuyucu kendisi oradan bilir. şiirin adı yoktu ama şiir, "mustafa ile nigar'ın hikayesi"ni anlatıyor, şiire o yüzden "mustafa ile nigar" ismini yazdım.
toprak göz alabildiğine
dümdüz
çırılçıplak
ve kırmızı biber gibi acı.
batıda bir tek, uzun
kavak ağacı.
bozkırda hâlâ dolaşıyorsa da
kokusu sararmış kekiklerin
gökçiçekler çoktan kurumuştu
ve gevenotları safi dikendiler.
başköy'le bakırlı'nın arası
sekiz saat çeker.
nigâr sabah ezanından beri
kaçıyordu kocasının köyünden
hovardasıyla.
terlemiş memeleri.
vakit öğleye yakın.
isındı bıyamotları.
toprakta uğultu.
bozkırda cırlayak böcekleri ve çekirgeler
söylüyor en umutsuzunu şarkıların.
altı aylık bebesi kucağında nigâr'ın
bozkırın üstünde bulutlar bembeyaz, üst üste ve ağırdı,
belli belirsiz kımıldanıyordular.
durdu nigâr.
on adım önden giden
mustafa'yı çağırdı.
mustafa yıkmış kasketini ensesine,
bakıyor bulutların arasından geçen bir çaylağa.
yırtıcı mahluk
germiş kanatlarını,
sessiz sedasız,
kâattan resim gibi,
bulutların arasından akıyor.
bulutlarda bir avlanmaz kuş olmak...
kuyunun başındaydı kavak.
nigâr oturdu kuyunun taşına.
peştemalının altında karnı
haindi ve yumuşak.
bebek çıkardı kundaktan yumruklarını.
kundakta düğmeler dikili
iki sıra
on ikişerden yirmi dört.
bir tanesi cam.
eğilse üstüne
içinde kendini bir elma kurdu kadar görür adam.
vakit ikindiye yakın.
çekirgeler ve cırlayak böcekleri
bozkırda hâlâ bitirmediler
şarkılarını.
bir tilki geçti yolun alt ucundan
ve çovanların ardında kaybolmadan önce
dönüp baktı kuyunun taşında oturanlara.
bebek ağır geliyordu nigâr'a.
kocasının dölü.
ve mustafa diyordu ki:
«- köyde ölen çocuğun
hesabı mı var?
ölü sayılmaz
altı aylık ölü.»
çaylak yırtıcıdır.
tilki kurnaz.
kuyu derin.
bozkır uçsuz bucaksız
ve kırmızı biber gibi acı.
devrildi cam düğmenin içinde
bir küçücük
kavak ağacı.
nigâr'ın kucağından
bebek düştü kuyuya.
yolcu yolunda gerek
bebek rahat uyuya...
rahatlığında yalnız kalmadı bebek.
mustafa ile nigâr
mapusanede
aynı rahatlıkla uyuyordular.
#7243
ma icari |
3 yıl önce (
3 hafta önce)