bir dönem kullandığım psychedelic, reçetesiz bir ilaç sonrası kalıcı problemlerim oluştu.
bunu insanlara anlatamıyorum, sapıkça geliyor çünkü kulağa. doktora zaten gidemiyorum.
şöyle ki, dokunduğum nesnelerin tadını alabiliyordum başlarda.
bu beni rahatsız etmiyordu, hoşuma bile gidiyordu. sanki her şeyi yeniden tanıyor, öğreniyor gibiydim.
daha sonradan, baktığım renklerin bir tadı olduğunu farkettim. kırmızı sizde sadece bir görselken, bahsettiğinizde ağzımda tadı oluşuyor.
işin boktan yanı, tenine dokunduğum insanların tadını alabiliyorum. ve bunu açığa vuramıyorum. gözlerim bağlı, daha önceden dokunduğum ya da seviştiğim birini tanıyabilirim sadece koluna dokunarak. arada günlük hayatta arkadan yaklaşıp el şakası yapanlara falan ismiyle hitap ediyorum, garip oluyor.
geçenlerde koltukta arkam dönük uyurken, haftalardır görmediğim ablam sürpriz yapıp beni uyandırmak istemiş, bütün sürprizin içine sıçmıştım. başımı okşadığı anda, sen mi geldin abla dedim. sonra duydum uyumuyordum falan diye bi sürü şey salladım.
araştırdım, hastalık falan varmış böyle, öğrendim. ama alıştım sanırım bununla yaşamaya. sadece kendi sırrımı tutmam gerekiyor.