filmi bugün izledim. ben çok sevdim. hem yeteri kadar güldük, hem nostalji yaptık. bence gayet komik olmuş, bazı yerlerde karnıma ağrılar girdi gülmekten. ancak komediden ziyade filmin tavrı çok güzel. cem yılmaz bizi eski zamanlara götürüp o samimiyeti, naifliği, insanlığı anlatmış. türk sinemasının, türk müziğinin usta isimlerini anmış. her şey keyifliydi, bazen de duygulandırdı.
sanırım filmi beğenmek ve gülmek için biraz bazı şeylere hakim olmak lazım. hem gora muhabbetlerine, hem gündeme, hem de eski zamanlara dair çok fazla ince var. inceleri yakalayınca zaten filmi sevmemek mümkün olmuyor. daha önce gora'yı, arog'u izlememişseniz, eskiden bihaberseniz, güncel olaylara dair bilginiz yoksa film size anlamsız ve sıkıcı gelecektir.
kafa yorulmuş, emek harcanmış, içinde samimiyet olan çok kıyak bir film olmuş arif v 216. cem yılmaz iyi ki var.