ailede en sevilmeyendir genellikle. çünkü çok kızarlar, her boka karışırlar. hep ders çalış derler, hep nasihat ederler, hiç beğenmezler, hep daha iyisini isterler, hep daha iyi bir örnekle kıyaslarlar (falanın oğlu odtü'yü kazanmış), hep kısıtlarlar (çok harcama, gece geç gelme, onunla arkadaşlık etme...), hiç aferin demezler...
genel eğilim böyle de olsa da bütün bu davranışların altında evladının hep daha iyi olmasını isteme dürtüsü olduğunu unutmamak gerekir. bu dürtüyü dışarıya yansıtma şekilleri babadan babaya değişse de genel amacın bu olduğunu unutmamak lazım.