Bildiğin sıçmış durumdayım. Aslında öğrenci olduğum için mesleği, işi gücü olan adama komik gelecektir durumum ama benim için çok kötü işler bir iki aydır.
Geçen seneden beridir aç kalmaya baya alıştım bu izmirde. Öğrenci evinin, gurbetin tamamen sana bağlı olduğunu, eloğlunun (babamın deyimiyle) adamın gözünün yaşına bakmamasını, sorumluğu, yetişkin olmanın ağır yönünü vs gördüm tecrübe ettim.
Bu son iki aydır da ha toparladım ha toparlayacağım derken hep sıçtı ekonomik durumlarım. Zaten beni öldüren baş ağrılarım ile uğraşıyordum, cebimde olmayan parayla ilaç almaya çalışmalar falan baya çekiştim. Pederden para istemiştim sonra o da bitti utana sıkıla bir daha istedim. Bir ton nasihat ile kafamı sikti yine. Söylemesi ayıp pintilik kanına işlemiştir pederin ki öyle fakirlik yaşayan adam için normal biraz da. Şimdi bu ay bir hesap yaptım yine burs kartımın nakit avansının son damlasına kadar kullanırsam cebimdeki son nakitle beraber son final gününe kadar idare edebiliyorum. Ama bu ayın elektrik, su, net faturalarını ödeyemiyorum. Zaten geçen sene de hep o çocuğa borçlanırdım, sağolsun götümü kurtardı hep. Ayriyeten yol param da yok. Şimdi haftasonu pederi arayıp durumu izah edeceğim, diyecek ağzına sıçayım senin.
Yol parası isteyeceğim çünkü dönem arası evde olmam gerek. Burun estetiği olacağım ki liseden beri bu anı bekliyorum ben inşallah bir bokluk çıkmaz. Sıkıntı şu ki peder yol parasını atsa bu borcum ile bir sonraki ayın borcu gelecek ona ne diyeceğim? Babama söylesem yine ağzıma sıçacak. Ayrıca hadi bir hafta falan burunda tamponlu olacağım dışarı çıkmam falan da memlekette dışarı çıksam nerden harcayacağım?
Her şey sıçmış durumda yani. Benim peder yol parası atacak faturamı ödeyecek ben de hiç para harcamayacağım ki bursum tam gelsin bir dahaki ay, ancak öyle ekonomim normale dönüyor. Bu arada sigarayı nasıl içeceğim onu da bilmiyorum. Eve gitmeyi bu yüzden çok bekliyorum ama tek sebebi şu ameliyat mevzusu ve bir kendimi toparlamak için. Öyle bir kurumuşum ki burda ev yemeği yiyip bir şişmek istiyorum. Muhtemelen annem beni görse halime acır. Böyle bir kurtarıcı gibi görüyorum evi ama beni neyin beklediğini de çok iyi biliyorum. İlk bir hafta güzel gelen sonra monotonlaşan fatsa, bana 20 yaşımda hala çocuk muamelesi yapan, gece dışarı çıkma diye azarlayan bir aile ve internet bile olmayan bir evde akşama kadar sıkıcı sıkıcı oturmak. Zaten benden beklediği oymuş peder beyin. Her gün dışarı çıkıyorum diye it gibi dolanıyon demişti. Neyse pederle ilgili şikayetlerim, iç sayıklamalarımı başka girdiye saklıyorum.
Bir şeyi daha not düşeyim. Hani dedim ya borçları ödeyip nakit avansın düzelmesini sağlarsam ekonomim normale dönüyor diye. Aslında o da olmuyor. Bu fatura borçlarımın olduğu eleman çok sağolsun bizi bu network işine sokup ağzımıza sıçtı. Ben de öyle bir inandırdım ki kendimi. Aklımı sikiyim diyorum. Senin neyine kredi çekmek?
Her ay o taksidi bir hiç uğruna ödemek, o işe sokan üst piramid üyelerinin snaplerini görmek bir koyuyor adama. O paraya deli gibi muhtaç oluyorum şimdi işte. İnsanlardan utandığım için kim sorsa ne taksidi diye yav kredi kartı diyip geçiştiriyordum ama ilk defa samimi olmadığım insanlara burda anlatıyorum.
Başka mevzular da var canımı çok sıkan. Sınavlar mesela ama öyle offf kaldım yaa değil.
Birincisi yine bu pederin kafa sikmeleri. İkincisi bursun krediye dönme mevzusu. Ders bırakmamaya çalışıyorum o yüzden. Yani o bırakma sınırına kadar ders bırakabilirim hatta büte bile girmeyeceğim dönem arası çünkü eve gitmem lazım.
Yani bir iki aydır günde ya tek öğün ya iki yiyip, düzgün uyumayıp sınavlardan geçmeye çalışan biriyim. Kafasında endişeleri olan falan..
Öyle bir düştüm ki maslow piramidinde aşk meşk düşünen ben, karnımı doyurmam lazım diyordum bir ay önce. Yemin ederim önceden yemekhanede, cafede cart curtta kız keserdim. Bir ara öyle kötüydüm ki kafamı kaldırıp etrafa bakmıyordum. Ki zaten kız arkadaş demek para demek. Böyle mevzulara çok takan bir adam olarak bu şartı yerine getirmeden ilişkiye başlamam asla. Lisede teklif eden kızı reddetmemdeki sebeplerden biriydi mesela bu. Kız şu an gelsin kabul ederim, güzel kız ama ben daha kendi içimdeki savaşları kazanmadan böyle bir şeye kalkışamam.
Neyse bu da gelir geçer. Daha yazacaktım bir şeyler de kafanızı ağrıtmak istemedim. Zaten bu girdiyi kim okusun ki. İtiraftan ziyade kişisel dertlerimi anlatmışım resmen. Beterin beteri var üzülme diyenler için söylüyorum şimdiden. Başkasının daha kötü durumda olması nedendir bilinmez bizi motive eder ama aslında tiksinç bir durumdur. Ayrıca onun daha kötü durumda olması benim iyi durumda olduğum anlamına gelmez. O yüzden bu söz iptal.