bir çok yerde gerçekleşebilen,
bir çok şekilde olabilen,
genelde hüzün veren ya da kahreden, yanınızdaki birinden artık ayrı kalacağınız gerçeğidir.
eğer ikili ilişki olarak düşünürsek, ayrılık ve aşkın bitmesi farklı süreçlerdir.
anlaşamaz, artık zarar vermeye başlar, belki artık keyif vermemeye başlar,
ayrılırsın.
artık yetemez, artık yetmez, ya da gücün veya takatin kalmaz,
ayrılırsın.
ilişki biter.
fakat aşkın bitmesi çok daha fazla zaman alır.
ayrı kalmak aşkı o anda bitirmez. uzun süre kalır içinde.
fakat zamanla bitmesi, eksilmesi olağandır.
ve son damlasına kadar azaldığında, bize hep bir anda bitmiş gibi gelir.
bir sabah okula ya da işe giderken, çok alakasız bir yerde mesela bir parkta
siz hiç anlamadan bir anda bitebilir.
parktaki bir köpek havlar, döner bakarsınız.
tanırsınız o köpeği, neden havlıyor ki falan diye düşünürsünüz.
sonra bir tıkırtı gelir hafif hafif, arkanızdaki bir kedi ya da kuş çıkarıyordur bu sesi.
ufak ufak yürüyordur, duyarsınız.
biraz ilerideki caddede, bir kadın çeker dikkatinizi. çocuğuna okula kadar eşlik ediyordur.
çantayı kendi sırtına almış, elinden tuttuğu oğlanı çeke çeke götürüyordur.
ağlıyordur çocuk, duyarsınız.
ilerledikçe caddenin, arabaların, esnafın gürültüsü sarar kulaklarınızı,
hepsini tek tek duyar, ayırt edersiniz.
fren sesleri, kornalar, yan cafedeki müzik..
aşk bitmiştir, geriye kalansa sadece günlük yaşamın sesleridir.
onlar yerleşir.
ve bir anda bitmiştir.