1. 'a ait bir şiirdir,


    beni dünyadan ötelere götürdün
    kollarımı bağladın dur dedin
    tuz kokan geceler dur dedi
    durdum bekliyorum, gelme

    ay aydınlık gece kara
    gözlerimin ardında karanlık ölesiye
    canlı ve cansız ne varsa sımsıkı
    bu saat daha yakın daha el ele
    şimdi yalnızlığımdan utanıyorum
    durdum bekliyorum, gelme

    bunu ta başından biliyordun
    bir gün buralarda sonuncu kalışım olacaktı
    ellerinin bir anlık şeklini tutacağım
    bozkırdan günün son treni geçecek
    ben her şeye ardından bakacağım
    bunu ta başından biliyorum
    durdum bekliyorum, gelme

    artık ne sen konuşmalısın ne başkası
    yaşamak adına geçtik bütün değerleri
    beyazın en orta yerinde duydu yürek
    bu rüzgar tutmaz insanı uzun boylu
    bu rüzgar serseri

    şimdi kavramların ve cümle rüzgarların dışında
    durdum bekliyorum, gelme.

    ayrıca, (bkz: )
    #6455 ma icari | 8 yıl önce
    0şiir