1. Şiir demeye utanırım, bir karalama:

    Kan ve serap akardı nehirler
    Bin gece ve ısrarla
    Sabahı beklemekten yorulmadan
    Ben yürürdüm o sade su akan nehirleri bulmak için kaygılı
    Ateşten uçurumlar kenarında
    Ne kana ne de serapa
    Dokunmanın beni mayhoş bir tada götürmeyeceğini bilir
    Aşkı ve sevgiyi katiştirmazdim
    Kavgamla sen arasında sıkışıp kalarak
    Seni kirpiklerimin ağarmaya yüz tuttuğu bakışlar boyunca düşündüğümü
    Yine de bilmeni isterim
    Sevgilim, ey hüznümün mukabili, bana acılar oynayanım!
    Nesrinler ve şilan çiçeği dolu heybesiyle hayatı
    boğazımda koca sade bir taşa
    denk getirmekten duyduğun ihtişamlı hazzı
    Saklamak gibi kadınsı bir şeytanlığın var senin
    İşte bu yüzden öfkeyle bakmak istiyorum gözlerine
    Bu yüzden boğmak istiyorum azgın sularimda seni.
    #61083 adar | 7 yıl önce
    0anket