"hiç bir zaman olması gerektiği gibi değil dedi insanlar, müziğin sesi, sözcüklerin yazılışı.
hiçbir zaman olması gerektiği gibi değil, dedi, bütün bize öğretilenler, peşinde koştuğumuz aşklar, öldüğümüz bütün ölümler, yaşadığımız bütün hayatlar, hiçbir zaman olması gerektiği gibi değiller, yakın bile değiller.
birbiri arasındaki yaşadığımız bu hayatlar, tarih olarak yığılmış, türlerin israfı, ışığın ve yolun tıkanması, olması gerektiği gibi değil, hiç değil, dedi.
bilmiyor muyum? diye cevap verdim.
uzaklaştım aynadan.
sabahtı, öğlendi, akşamdı,
hiç bir şey değişmiyordu
her şey yerli yerindeydi.
bir şey patladı, bir şey kırıldı,
bir şey kaldı."
(charles bukowski - gülün gölgesinde-dünyevi şiirlerin son gecesi 2)