"ama sözlerdir bütün kargaşa ve belanın kaynağı. şimdilerde bizden sözlerin sadece bir tek şekilde, işaretler olarak işe yaradığını düşünmemiz isteniyor. felsefecilerimiz, bazıları en azından, bir sözcüğün (cümlenin, önermenin) sadece bir tek anlamı olduğu, rasyonel zekâ tarafından korunabilecek bir olguya işaret ettiği, mantıksal olarak sağlam ve ideal olarak da nicelikselleştirilebilir olduğu zaman bir değeri olduğuna inandırmaya çalışıyorlar bizi.
apollo, ışığın, aklın, orantının, uyumun ve sayıların tanrısı olan apollo, tapınırken kendine çok yaklaşanları kör eder. güneşe çıplak gözle bakmayın. her fırsat bulduğunuzda karanlık bir bara gidip dionysos'la beraber kafaları çekin.
tanrılardan söz edene bakın: ben, bir ateist. ama aynı zamanda bir sanatçıyım ben, o yüzden de yalancıyım. söylediğim her şeyden şüphe edin. gerçeği söylüyorum."